کد مطلب:210633 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
برای پیدایش ستارگان ابرها عامل وجود آنها بوده اند
ستاره شناسان می گویند كه در آغاز جهان چیزی نبوده نه خورشید نه ماهی نه فروغ نه ستاره بلكه فضا تهی بوده - و در گوشه های فضا اندك اندك غبار یا ذره گازی به وجود می آمد و این ذرات گاز و غبار در فضا سرگردان بودند و چنان سرگردان بودند كه به ندرت به یكدیگر برخورد می كردند.
با گذشت زمان میلیون ها ذره گاز و غبار به شكل ابرهای عظیم تنك گرد هم آمدند در هر توده ابر نیروی جاذبه ذرات را به سوی مركز می كشید.
توده های ابر جمع می شد ذرات آن را به یكدیگر نزدیك نموده و اغلب با شدت به هم می خوردند - از این ها گرما پدید می آمد.
در مركز ابر گرما چنان شدت یافت كه توده را به تابش می افكند و توده ی ابر ستاره می شد میلیون ها توده ی ابر ستاره شدند و سپس در تاریكی فضا نور احاطه داشت پس ستارگان از انبوه ابرها تشكیل یافته است.
بنابراین باید اول ابرها را شناخت و بعد به ستارگان پرداخت.
با گذشت زمان میلیون ها ذره گاز و غبار به شكل ابرهای عظیم تنك گرد هم آمدند در هر توده ابر نیروی جاذبه ذرات را به سوی مركز می كشید.
توده های ابر جمع می شد ذرات آن را به یكدیگر نزدیك نموده و اغلب با شدت به هم می خوردند - از این ها گرما پدید می آمد.
در مركز ابر گرما چنان شدت یافت كه توده را به تابش می افكند و توده ی ابر ستاره می شد میلیون ها توده ی ابر ستاره شدند و سپس در تاریكی فضا نور احاطه داشت پس ستارگان از انبوه ابرها تشكیل یافته است.
بنابراین باید اول ابرها را شناخت و بعد به ستارگان پرداخت.